----AYRILIK----

AYRILIK



Tam gögsünüzün ortasında bir yerin acıyacak...
Evinin seni içine sigdiramayacagı kadar dar oldugunu farkedeceksin...
Sokaga firlayacaksın...Sokaklar da dar gelecek...
Tipki vücudunun yüregine dar geldigi gibi...
Kendini tasiyamayacak kadar çok büyüyecek,biryandan da kaybolacak kadar küçüleceksin...
Birileri sana bir şeyler anlatacak durmadan..
"Önemli olan saglik"
"Yasamak güzel"
"Boşver her sey unutulur"
Sen hiçbirini duymayacaksın...
Gözyaslarindan etrafi göremez hale geleceksin...
O'ndan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek,az sonra kollarinda ölmek isteyecek kadar çok seveceksin...
Hep ondan bahsetmek isteyeceksin...
"Ölüme çare bulundu" ya da "Yarin kiyamet kopacakmis" deseler basini kaldirip "Ne dedin" diye sormayacaksin...
Yanliz kalmak isteyeceksin...
Hem de kalabaliklarin arasinda kaybolmak... İkiside yetmeyecek...
Geçmisi düsüneceksin...Neredeyse dakika dakika , Ama kötüleri atlayarak!
Onunla geçtiginiz yerlerden geçmek isteyecekin, Gittiginiz yerlere gitmek...
Bu sana hiç iyi gelmeyecek...Ama bile bile yapacaksin
Biri sana içindeki aciyi söküp atabilecegini söylese, kaçacaksin...
Aslinda kurtulmak istedigin halde, o aciyi yasamak için direneceksin
Hayatının geri kalanini onu düsünerek geçirmek isteyeceksin...
Aksini idda edenlerden nefret edeceksin...
Herkesi ona benzetip, kimseyi onun yerine koyamayacaksin...
Hiçbirsey oyalamayacak seni, ilaçlara siginacaksin...
Birkaç saat kafani bulandiran ama asla onu unutturmayan...
Sadece bir müddet buzlu camin arkasindan seyrettiren...
Bütün sarkilar sizin için yazilmis gibi gelecek...
Bogazin düğümlenecek, dinleyemeyeceksin...
Uyumak zor uyanmak kolay olacak, sabahi iple çekeceksin...
Bazen de "Hiç günes dogmasa" diyeceksin
Ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler...
Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin...
Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çikana sarilmak
isteyeceksin, Nafile...
Düsüncesi bile tahammül edilemez gelecek...
Rüyalar göreceksin, gerçek olmasini istediğin...
Her siçrayarak uyandiginda onun adini söyledigini fark edeceksin...
Telefonun çalmasini bekleyeceksin...
Aramayacagini bile bile...
Her çaldiginda yüregin agzina gelecek...
Aglamakli konusacaksin arayanlarla...
Yüregin burkulacak...
Caniniz yanacak...
Bir daha sevmemeye yemin edeceksin...
Hayata dair hiçbirsey yapmak gelmeyecek içinden...
Onun sesini bir kez daha duymak için yanip tutusacaksin...
Defalarca aradigi günlerin kiymetini bilmedigin için kendinden nefret edeceksin...
Yasadigin sehri terketmek isteyeceksin...
Onunla hiçbir aninizin olmadigi bir yerlere gidip yerlesmek...
Ama bir umut...Onunla bir gün bir yerde karsilasma umudu...
Bu umut seni gitmekten alikoyacak...
Gel gitler içinde yasayacaksin...Buna yasamak denirse...[b][i]